Τον Οκτώβριο του 2012, ο Χανιώτης επιχειρηματίας Βασίλης Σταθάκης, ενημερώθηκε από τους επίσημους κρατικούς φορείς, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης και το Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Χανίων, ότι το ιστορικό καφέ «Κήπος», στο οποίο από το 1988 έχει την τιμή και την τύχη να είναι ο οικοδεσπότης, είναι το μοναδικό ιστορικό καφέ στην Ελλάδα.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε τη σπίθα, που τον ενέπνευσε για το όραμα της δημιουργίας ενόςΣυνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης, με στόχο την επικοινωνία και τη δικτύωση μεταξύ των μελών του, την προβολή της ιστορίας, του πολιτισμού και των προϊόντων τους, ταυτόχρονα με την ενίσχυση του σχετικού τουριστικού ενδιαφέροντος και της δημιουργίας της επιθυμίας στους φίλους της γαστρονομίας και του καφέ ανά τον κόσμο, να επισκεφθούν την πόλη που εδρεύει το κάθε ιστορικό καφέ – μέλος.
Για την πραγματοποίηση αυτής της έμπνευσης και ιδέας, θεωρήθηκε απαραίτητη η πραγματοποίηση ενός οδοιπορικού σε γνωστά ιστορικά καφέ της Ευρώπης. Το οδοιπορικό ξεκίνησε στις 28 Απριλίου 2013, με πρώτο σταθμό τις Βρυξέλλες. Ακολούθησαν ταξίδια σε Βιέννη, Βενετία, Ρώμη, Παρίσι. Η επόμενη συνάντηση του Βασίλη Σταθάκη με τους συναδέλφους του από ιστορικά καφέ της Ευρώπης πραγματοποιείται στο Καφέ «Κήπος», στα Χανιά, στις 8 Απριλίου 2014. Η ίδρυση του Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης είναι γεγονός!
ΤΑ ΚΑΦΕ – ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΑΦΕ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΚΑΦΕ «ΚΗΠΟΣ»
Το ιστορικό καφέ «Κήπος» στα Χανιά Κρήτης, από την ίδρυσή του το 1870 κοσμεί τον Δημοτικό Κήπο της πόλης.
Στις μέρες μας και έχοντας πλέον συμπληρώσει σχεδόν ενάμιση αιώνα παρουσίας στον τόπο και διαδρομής στο χρόνο, το ιστορικό καφέ «Κήπος» στο φιλόξενο χώρο του ο οποίος περιβάλλεται από τη φυσική ηρεμία και την ιστορικότητα που αποπνέει ο Δημοτικός Κήπος, εξακολουθεί να είναι σημείο ιδιαίτερης ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής αναφοράς για την πόλη των Χανίων, έχοντας καταφέρει να δημιουργήσει και να διατηρεί τις διαχρονικές γέφυρες ανθρώπινης επικοινωνίας, ψυχαγωγίας και πολιτισμού.
Πρόκειται για το μοναδικό ιστορικό καφέ στην Ελλάδα, με αξιοσημείωτη ιστορική διαδρομή, καθώς στον χώρο του έχουν φιλοξενηθεί μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, καλλιτέχνες και σημαντικοί άνθρωποι από τους χώρους των γραμμάτων και των τεχνών, ενώ με μεγάλη επιτυχία έχουν διοργανωθεί και εξακολουθούν να πραγματοποιούνται διαγωνισμοί φωνητικών ταλέντων, μουσικές βραδιές, παρουσιάσεις βιβλίων, φεστιβάλ γαστρονομίας και εκδηλώσεις πολιτισμού.
Ο Βασίλης Σταθάκης ανέλαβε ως ιδιοκτήτης της επιχείρησης και οικοδεσπότης του καφέ «Κήπος» το 1988. Με σεβασμό στην παράδοση, αγάπη και μεράκι, δημιούργησε το 1990 την πρώτη επιχείρηση παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών εστίασης στην Κρήτη, με την επωνυμία «Κήπος Catering».
Το 2005 το «Καφέ Κήπος» οργάνωσε με μοναδική επιτυχία την πρώτη πανελλήνια βραδιά βάφλας, ενώ παράλληλα στο λογότυπο «Κήπος Καφέ» προστέθηκε ο διακριτικός τίτλος «Waffle΄s House», ο οποίος παραχωρείται με τη μέθοδο του franchising σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Τον Αύγουστο του 2013, οργανώθηκε και εγκαινιάστηκε στο καφέ «Κήπος» η Έκθεση Ιστορικής Φωτογραφίας με θέμα την ιστορία του χώρου από την ίδρυσή του το 1870 έως και σήμερα. Η έκθεση φιλοξενείται μόνιμα στους εσωτερικούς χώρους του καφέ, εμπλουτίζοντας αρμονικά, ως αναπόσπαστο κομμάτι, τη μοναδική ταυτότητα και ατμόσφαιρα του χώρου.
LES DEUX MAGOTS (Παρίσι – Γαλλία)
Το όνομα «Les Deux Magots» προέρχεται από δύο ξύλινα αγάλματα Κινέζων εμπορικών αντιπροσώπων (magots), τα οποία κοσμούν δύο κολόνες στο εσωτερικό του. Αυτά τα δύο αγάλματα είναι τα μόνα που απέμειναν από το παλιό κατάστημα που λειτουργούσε στον χώρο μέχρι το 1885. Ιδρύθηκε το 1812 στην Rue de Buci 23 και μεταφέρθηκε στην πλατεία St-Germain-des-Prés για να επεκταθεί το 1873.
Το 1885 το παλιό κατάστημα μετάτράπηκε σε καφέ – μπαρ και κράτησε το ίδιο όνομα. Οι Verlaine, Rimbaud και Mallarmé, για να ονομάσουμε μερικούς, ήταν θαμώνες του καφέ, και έτσι ο χώρος άρχισε να παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή του Παρισιού, πριν ακόμα πάρει τη λογοτεχνική του ιδιότητα το 1933 με τη δημιουργία του βραβείου Prix des Deux Magots.
Το καφέ φιλοξενούσε πολλούς διάσημους καλλιτέχνες όπως τους Elsa Triolet, Louis Aragon, André Gide, Jean Giraudoux, Picasso, Fernand Léger, Prévert, Hemingway και άλλους, όπως και τους σουρεαλιστές υπό την αιγίδα του André Breton και τους υπαρξιστές των Sartre και Beauvoir.
Σήμερα, δημοφιλές όσο ποτέ, ένα από τα παλαιότερα καφέ του Παρισιού, ελκύει προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, της μόδας και της πολιτικής απ’ όλο τον κόσμο.
CAFE NEW YORK (Βουδαπέστη – Ουγγαρία)
To Café “New York” που ιδρύθηκε το 1894, έχει ζήσει πολλές εποχές, πολιτικά συστήματα και ιστορικά σημεία καμπής. Αλλά ξαναγεννιόταν πάντα, λαμπερό και γεμάτο από όσους λαχταρούσαν τις ανέσεις του: καλλιτέχνες, μέλη της αριστοκρατίας αλλά και κοινούς ανθρώπους. O όμιλος Boscolo το ανακαίνησε με τέτοιο τρόπο ουτως ώστε να ξανακερδίσει την φήμη του ωραιότερου καφέ του κόσμου.
Στην αρχή του 20ού αιώνα το New York Café (New York Kávéház) ήταν το πιο όμορφο και αγαπητό καφέ στη Βουδαπέστη. Ήταν ένας χώρος πολύ δημοφιλής στους δημοσιογράφους και τους εκδότες. Ήταν γεγονός ότι η συντάξη σημαντικών εφημερίδων γινόταν στον επάνω όροφο στην γκαλερί. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο το καφέ έχασε την αίγλη του και έγινε κατάστημα αθλητικών ειδών. Αν και το καφέ ξανάνοιξε το 1954 με το όνομα Hungária, δεν ήταν παρά το 2006 που ανακαινίστηκε στο παλαιό του μεγαλείο.
Σήμερα το New York Palace, χτισμένο σε εκλεκτό ιταλικό αναγεννησιακό στυλ, ανοιχτό από τις 23 Οκτωβρίου 1894, στεγάζει το New York Palace Boscolo Hotel. Το καφέ και το εστιατόριο είναι μέρος του ξενοδοχείου, με το μενού να θυμίζει την πολυπολιτιστική κουζίνα της Αυστροουγγρικής Μοναρχίας.
CAFE LA CALCINA (Βενετία – Ιταλία)
Ιστορικό σημείο της Ιταλίας από το 1850, το ξενοδοχείο La Calcina & το Caffè “La Calcina” επίσης, σας καλωσορίζουν σε ένα κομψό και θελκτικό περιβάλλον, που περιβάλλεται από μια ιδιαίτερη και μοναδική βενετσιάνικη ατμόσφαιρα. Βρίσκεται στην όμορφη ακτή της Zatterre, με μαγευτική θέα στο κανάλι Giudecca και είναι ιδανικό για μια αξέχαστη διαμονή στη Βενετία. Όλα τα δωμάτια του ξενοδοχείου διατηρούν τη γοητεία και το πνεύμα του τυπικού βενετσιάνικου σπιτιού και προσφέρουν όλες τις παροχές για μία άνετη διαμονή.
Το ξενοδοχείο La Calcina βρίσκεται επίσης σε τοποθεσία που απέχει μόνο 10 λεπτά από την Πλατεία Αγίου Μάρκου και είναι επίσης πολύ κοντά στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας της Βενετίας, στη Συλλογή Peggy Guggenheim και στο Ίδρυμα Pinault. Στην πανέμορφη πανοραμική βεράντα του Καφέ & Εστιατορίου με θέα στο κανάλι Giudecca, μπορείτε να γευτείτε όλες τις απολαύσεις της βενετσιάνικης και μεσογειακής κουζίνας, γαστρονομίας, καφέ και ζαχαροπλαστικής. Στην άνετη εσωτερική τραπεζαρία ή στην πανέμορφη πανοραμική βεράντα με θέα στο κανάλι Giudecca, μπορείτε να απολαύσετε τις γεύσεις που σας προσφέρουν παραδοσιακά βενετσιάνικα και μεσογειακά πιάτα, όπως επίσης μερικές χορτοφαγικές προτιμήσεις, σε συνδυασμό με επιλεγμένα κρασιά από τα καλύτερα ιταλικά οινοποιεία. Επίσης ιδανική επιλογή για ένα γρήγορο γεύμα, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, αποτελεί το Καφέ και το μπαρ του εστιατορίου, καθώς είναι στην διάθεση σας για καφέ και τσάι σε συνδυασμό με σπιτικό κέικ, αναψυκτικά, κοκτέιλ με φρούτα της εποχής και δροσερές φρουτοσαλάτες.
CAFE STEFANKA (Μπρατισλάβα – Σλοβακία)
Συγγραφείς, ποιητές, επιχειρηματίες, δικηγόροι, γιατροί, όλοι ήταν θαμώνες του καφέ. Τακτικοί επισκέπτες που ήταν οικείοι του καφέ και του προσωπικού του. Το πρωί πιο πολύ σύχναζαν όσοι ξεκινούσαν την ημέρα τους με καφέ πριν τη δουλειά, αργότερα καθηγητές και υπάλληλοι από τη γειτονιά, αργότερα το απόγευμα κυρίως δικηγόροι που συζητούσαν για τις υποθέσεις τους μαζί με τον καφέ. Το βράδυ αριστοκράτες και αργότερα γιατροί από το κοντινό εβραϊκό νοσοκομείο. Και αργά το βράδυ…
Το 1897, ο αρχιτέκτονας και κατασκευαστής Αλεξάντερ Φέιγκλερ ο μικρότερος, σχεδίασε ένα δίχωρο σπίτι εκλεκτικού τύπου στη γωνία του Παλισάντι 59 και πλατεία Χοντζόβο. Στην αριστερή πλευρά του κτιρίου Μεζέιο καφέ, βρισκόταν αρχικά. Η ιδιοκτήτης του σπιτιού ήταν η Ρόζα Φλεισμάνοβα, η οποία αργότερα νοίκιασε τμήμα του σπιτιού στη Μπέλα Χάκενμπέργκερ και έπειτα η οικογένεια Χάκενμπέργκερ διαχειριζόταν το καφέ από το 1904. Η οικογένεια ζήτησε από την μεγαλειοτάτη χήρα του διαδόχου του Αυστρο – Ουγγρικού θρόνου Πρίγκιπα Ρούντολφ, την πριγκίπισσα Στεφανία, εάν το καφέ μπορούσε να φέρει το όνομά της. Με τη συναίνεσή της, το καφέ άρχισε να φέρει το όνομα Στεφανία και αργότερα, μετά την εγκαθίδρυση της Τσεχοσλοβακίας, το όνομα άλλαξε σε Στεφάνκα. Αργότερα επίσης ο δρόμος (που αρχικά λεγόταν Στεφανίενγκέις) ονομάστηκε όπως και διάσημη πριγκίπισσα. Ο δρόμος ήταν πολύ γνωστός λόγω της μεγάλης αλληγορικής αψίδας που είχε χτιστεί κατά τη διάρκεια των αυτοκρατορικών επισκέψεων. Άλλο ένα καφέ στην Μπρατισλάβα πήρε το όνομά του από την μοναχοκόρη της πριγκίπισσας Στεφανίας Αλζμπέτα. Ανάμεσα στους πολέμους, οι καλύτεροι τσιγγάνοι καλλιτέχνες τραγουδούσαν στο καφέ. Ήδη ανοιχτό από τις 6 το πρωί, (το Στεφάνκα ήταν διάσημο για το πρωινό του) και το κλείσιμο γινόταν συχνά το πρωί. Το 1935, ο κύριος Βόιτεκ Χάκενμπέργκερ, ο τελευταίος της δυναστείας, ανακατασκεύασε και ανακαίνισε το εσωτερικό του καφέ. Μόνο φρεσκοψημένος καφές, γρήγορα πιάτα, επιδόρπια, σαμπάνια και αληθινή γαλλική σαμπάνια σέρβιραν. Το καφέ είχε δικό του τηλέφωνο, ραδιόφωνο, τσιγάρα και δύο τραπέζια για μπιλιάρδο στην πίσω πλευρά του καφέ.
Ακόμα και στις δεκαετίες του 30’ και του 40’, το καφέ Στεφάνκα ήταν ένα από τα καφέ με το μεγαλύτερο κύρος στην Μπρατισλάβα τον τελευταίο αιώνα. Ήταν ένα διάσημο μέρος για συναντήσεις της υψηλής διανόησης της Μπρατισλάβα, συγγραφείς, ποιητές, δημοσιογράφοι, μποέμ, καλλιτέχνες καθώς επίσης και πλέι μπόι. Σήμερα το καφέ Στεφάνκα επιστρέφει όχι μόνο στο αρχικό του όνομα αλλά και στο αρχικό του βασιλικό πνεύμα. Η ανακατασκευή των περιοχών, όχι μόνο έφερε επιστροφή στο αρχικό εσωτερικό με στοιχεία Αρτ Νουβό , αλλά επίσης νέα ποιότητα στις υπηρεσίες και στο απαιτούμενο επίπεδο. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα σας κάνουμε να νιώσετε καλά και θα εκφράσετε την ικανοποίησή σας με το να έρθετε ξανά στο καφέ.
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΤΕΦΑΝΚΑ Στεφανία Κλοτίλντ Λουίζ Ερμινί Μαρί Σαρλότ (1864 – 1945)
Η Πριγκίπισσα Στεφανία, κόρη του Βέλγου βασιλιά Λεοπόλδου του Β, της οικογένειας των Σάσεν – Κόμπουργκ και Γκόθα, ήταν πολύ δημοφιλής. Η μητέρα της, βασίλισσα Μαρία Ενριέτα Άννα, ήταν η κόρη του Ούγγρου Παλατίν Τζόζεφ από την πλευρά των συγγενικών γραμμών της οικογένειας Χάμπσμπουργκ – Λοθρινγκεν. Η Στεφανία ήταν επίσης η μεγάλη εγγονή του Αυτοκράτορα Λεοπόλδου του Β, του γιου της Μαρίας Τερεζί.
Το 1881 η Στεφανία παντρεύτηκε τον Αυστριακό Πρίγκιπα Ρούντολφ, τον μοναχογιό του Αυτοκράτορα Σαν Ζοζέφ Α, και η γυναίκα του η Αλζμπέτα ήταν Βαυαρή πριγκίπισσα. Ο Αυτοκράτορας Σαν Ζοζέφ, επισκέφθηκε την Μπρατισλάβα την περίοδο 1849 – 1908 περίπου εννέα φορές. Η Στεφανία και ο Ρούντολφ είχαν μόνο μία κόρη, την Αλζμπέτα Μαρία. Όταν ο σύζυγος της Στεφανίας βρήκε τραγικό θάνατο το 1889, η πριγκίπισσα ως χήρα έχασε τη θέση της στο αυτοκρατορικό στερέωμα. Δυστυχώς δεν εισέπραξε υποστήριξη από τον πατέρα της, το Βέλγο Βασιλιά Λεοπόλδο τον Β. Αργότερα παντρεύτηκε τον Ούγγρο πρίγκιπα Ελμέρ της οικογένειας Λονάιοβ και έζησαν μαζί μέχρι το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στο παλάτι της Ρουσόσφ κοντά στη Μπρατισλάβα. Ετάφη μαζί με το σύζυγό της στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης στο Μοναστήρι του Βενεδικτίνου στο Ουγγρικό Πανοχάλμ.
CAFE CENTRAL (Βουδαπέστη – Ουγγαρία)
Σεβασμός στην παράδοση και άνοιγμα στην καινοτομία: Έτσι περιγράφεται καλύτερα το Café Central. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας και γνωρίζουμε τις σημερινές προκλήσεις. Χωρίς να θέλουμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν, αναβιώνουμε την ατμόσφαιρα που έκανε κάποτε αυτό το μέρος ένα από τα κέντρα του πνέυματος της Βουδαπέστης. Προμηθεύοντας το «σκηνικό», τα γευστικά γεύματα, τα νόστιμα επιδόρπια και τα ροφήματα, αφήνουμε εσάς να δημιουργήσετε την ατμόσφαιρα. Όλους εσάς που έρχεστε για ένα καφέ το πρωί, ένα μεσημεριανό γεύμα, ένα ποτήρι κρασί πριν το θέατρο, ή ένα δείπνο μετά ή που συμμετέχετε στις εκδηλώσεις μας».
Η εταιρία Centrál Kávéház Kft (Ltd.) ιδρύθηκε το 1999 από τον dr. Imre Somody, για να φιλοξενήσει το Central Cafe στο ιστορικό κτίριο στην γωνία των οδών Károlyi Mihály και Irányi. Η αποστολή του Central είναι η αναβίωση της κουζίνας του καφέ επάνω στις ρίζες της Ουγγρικής γαστρονομίας, συναντώντας τον 21ο αιώνα, ανανεώνοντας έτσι τη γαστρονομική κουλτούρα της Βουδαπέστης, κρατώντας όμως τον χαρακτήρα του μοναδικού «Grand Café» στην πρωτεύουσα.
CAFE DE L’ OPERA (Βαρκελώνη – Ισπανία)
Το Café de l΄ Opera στη Βαρκελώνη βρίσκεται στην πιο δημοφιλή λεωφόρο της πόλης, «La Rambla». Η Rambla ήταν παλιότερα κοίτη ποταμού, η οποία γεμίστηκε με χώμα και έγινε δρόμος τον 14 αι. με την επέκταση της πόλης. Ήταν το κέντρο της καινούργια πόλης και τον 17 αι. η αριστοκρατία άρχισε να κατασκευάζει παλάτια. Μέχρι το τέλος του 18ου αι. η Rambla είχε γίνει μια πολύ κλασάτη λεωφόρος με τράπεζες, ανθοπωλεία και φώτα δρόμου.
Ο χώρος ξεκίνησε σαν ταβέρνα τον 18ο αι. και υπήρξε σταθμός αμαξών που εκτελούσαν δρομολόγια σε άλλες πόλεις όπως η Σαραγόσα και η Μαδρίτη. Με την έλευση του σιδηρόδρομου η ταβέρνα εξαφανίστηκε. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα μετατράπηκε σε Chocolateria και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να διατηρεί τους βιεννέζικους καθρέφτες από το διάκοσμο των μέσων του 19ου αιώνα, καθώς και βιεννέζικα έπιπλα.
Μερικά χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε καφέ – εστιατόριο γνωστό ώς “la Mallorquina”, επειδή ο μάγειρας ήταν από τη Μαγιόρκα. Έγινε έτσι ένα από τα πιο εκλεπτισμένα ρεστοράν στην πόλη και μέρος συνάντησης της αριστοκρατίας και των ανώτερων τάξεων.
Αποκτήθηκε από τους τωρινούς ιδιοκτήτες του το 1928, οι οποίοι αναμόρφωσαν το ντεκόρ σε μοντέρνο / νεοκλασικό στυλ και του έδωσαν το όνομα “Cafè de l’Òpera”. Από το 1929, δεν υπάρχει ούτε μια ημέρα, ούτε καν κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφύλιου πολέμου, χωρίς να ανοίξει το Café de l΄Opera, το οποίο θεωρείται ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Βαρκελώνης.
GRANCAFFE QUADRI (Βενετία – Ιταλία)
To Gran Caffè & Ristorante Quadri είναι ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που έχει διατηρήσει τη διαχρονική γοητεία του διά μέσου των αιώνων. Μέσα στο χώρο της ιστορικής τραπεζαρίας και των καθιστικών του με θέα στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου, μπορεί κανείς να αισθανθεί την ατμόσφαιρα των πρώτων Café της Βενετίας, τα οποία άλλαξαν τα ευρωπαϊκά κοινωνικά έθιμα και τις συνήθειες κατά τη διάρκεια της «δύσης» της Βενετσιάνικης Δημοκρατίας και του ξεκινήματος της μοντέρνας εποχής.
Η ιστορία της ίδρυσης του Gran Caffè Quadri χρονολογείται από τις 28 Μαΐου 1775 όταν ο Giorgio Quadri, ένας λεβαντίνος από την Κέρκυρα, έφτασε στη Βενετία αναζητώντας την τύχη του. Στην κοσμοπολίτικη τότε Βενετία, ήταν της μόδας να πίνει κάποιος καφέ και υπήρχαν ήδη διακόσια οκτώ (208) καφέ που λειτουργούσαν στην πόλη, τριάντα τέσσερα (34) εκ των οποίων βρισκόντουσαν στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Βασισμένος στην προτροπή της εμπνευσμένης του συζύγου Naxina, ο Giorgio Quadri επένδυσε την οικογενειακή τους περιουσία σε ένα δημοφιλές βενετσιάνικo Μπαρ Κρασιού, γνωστό ως Il Remedio (Η θεραπεία) διότι σέρβιρε κρασί Malvasia, το οποίο πίστευαν ότι αναζωογονούσε το σώμα, αλλά και το πνεύμα.
Η οικογένεια Quadri μετέτρεψε το μπαρ σε καφέ «συστήνοντας» τον τούρκικο καφέ στην πόλη της Βενετίας. Το Quadri σημείωσε άμεση επιτυχία, χάρη στην καινοτομία του τρόπου με τον οποίο παρασκευάζονταν ο καφές, όπως επίσης και λόγω της πολύ-πολιτισμικότητας του πελατολογίου του, το οποίο περιλάμβανε τους δημότες αλλά και τους επισκέπτες της πόλης.
Το 1830 το Caffè Quadri εξαγοράζεται από τα αδέλφια Vaerini, οι όποιοι ανακαίνισαν το καφέ και προσέθεσαν ένα εστιατόριο στον επάνω όροφο, το μοναδικό που υπάρχει ακόμα στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Αιώνες αργότερα, η οικογένεια Aljamo αναλαμβάνει την επιχείρηση με ένα σκοπό παρόμοιο με αυτόν των αδελφών Vaerini: να «αποκατασταθεί» η γοητεία σε αυτό το ιστορικό σημείο αναφοράς της πόλης, βελτιώνοντας παράλληλα και την ποιότητα της γευσιγνωστικής εμπειρίας.
Οι χώροι στο ισόγειο ήταν όμορφα διακοσμημένοι με μαρμάρινα έργα σε αποχρώσεις ανοιχτού πράσινου και κίτρινου, προσφέροντας το τέλειο φόντο για τα έργα του Giuseppe Ponga με θέματα από τα τοπία της Βενετίας αλλά και τους φωτεινούς πίνακες του Pietro Longhi με θέματα από την καθημερινή ζωή στην πόλη της Βενετίας, τα οποία θυμίζουν έργα του Tiepolo.
Στο πέρασμα των αιώνων, ο κόσμος αλλάζει, όχι όμως και η Βενετία. Το Gran Caffè Quadri όπως και το εστιατόριο Quadri έχουν παραμείνει κομψοί και ταυτόχρονα φιλόξενοι χώροι που προσφέρονται για χαλάρωση με μία κούπα καφέ, ένα ποτήρι κρασί ή ένα χαλαρό γεύμα.
Η λίστα των διάσημων επισκεπτών του συμπεριλαμβάνει τον Stendhal ο οποίος είχε επισκεφτεί το καφέ την ώρα που στην Βενετία έδινε μια συναυλία ο τενόρος Gianbattista Velluti, o Alexandre Dumas που βρίσκονταν στην πόλη για την παράσταση «Η Κυρία με τις Καμέλιες», διασκευασμένο από τον Giuseppe Verdi και Marcel Proust ο οποίος ηχογραφήθηκε από τον Gino Damerini ενώ προσπαθούσε να ανακουφίσει τον εαυτό του από τον πόνο του χρόνιου άσθματος, στον απογευματινό ήλιο του Caffè Quadri.
Το Caffè Quadri ήταν επίσης ένας χώρος συνάντησης για τον Pio Semeghini, τον Arturo Martini και τον Gino Rossi, καλλιτέχνες που ιδρύσαν την ομάδα αντιφασιστών από τον Pesaro.
Πιο πρόσφατες παρουσίες διασήμων συμπεριλαμβάνουν προσωπικότητες του κινηματογράφου, όπως ο Robert de Niro, ο Woody Allen, η Angelina Jolie και ο Brad Pitt, αλλά και πολιτικούς που έχουν επισκεφτεί τον χώρο παλαιότερα, όπως ο Mikhail Gorbachev και o Francois Mitterrand.
ΠΗΓΗ: HANIA.NEWS
